სრულიად შემთხვევით გამახსენა ჩემმა ახალმა თანამშრომელმა ეს სიმღერა.
და კიდევ ერთხელ მომინდა ჩემს ტინეიჯერობას ოთხმოცდაათიან წლებში გამოევლო და უფრო კარგად დამეჭრა ჯინსები, კეტები და პოხუიზმის უკეთესი მიმდევარი ვყოფილიყავი :))
ეს ხუმრობით, რა თქმა უნდა :)
როგორ ვერ ვიტან ბლოგებს დღიურებად რომ აქცევენ ხოლმე. ამიტომ, აღარ დავწერ, თუ რატომაა ახლოს კორტნი ლავის განწყობა ჩემთან და რატომ მინდა რამდენიმე ათეული წლის წინ ცხოვრება.
აქ არა, რა თქმა უნდა :)) მაინც არასდროს მივეკუთვნებოდი გულანთებულ პატრიოტთა რიცხვს :)
someday, you will ache like i ache...
ჩაწკანი :(
0 comments:
Post a Comment