Thursday, December 18, 2008

you and me babe how about it?


A lovestruck Romeo, sings the streets a serenade
Laying everybody low with a love song that he made
Finds a streetlight, steps out of the shade
Says something like, "You and me, babe, how about it?"

Juliet says, "Hey, it's Romeo, you nearly gave me a heart attack"
He's underneath the window, she's singing
"Hey, la, my boyfriend's back
You shouldn't come around here, singing up people like that
Anyway, what you gonna do about it?"

Juliet, the dice was loaded from the start
And I bet, and you exploded in my heart
And I forget, I forget.. the movie song
When you gonna realize, it was just that the time was wrong, Juliet?

Come up on different streets, they both were streets of shame
Both dirty, both mean, yes and the dream was just the same
And I dream your dream for you and now your dream is real
How can you look at me, as if I was just another one of your deals?

Well, you can fall for chains of silver, you can fall for chains of gold
You can fall for pretty strangers and the promises they hold
You promised me everything, you promised me thick and thin, yeah
Now you just say, "Oh, Romeo, yeah, you know
I used to have a scene with him"

Juliet, when we made love, you used to cry
I said, "I love you like the stars above, I love you till I die"
And there's a place for us, you know the movie song
When you gonna realize, it was just that the time was wrong, Juliet?

I can't do the talk, like the talk on the TV
And I can't do a love song, like the way it's meant to be
I can't do everything, but I'd do anything for you
I can't do anything except be in love with you

And all I do is miss you and the way we used to be
All I do is keep the beat, and the bad company
And all I do is kiss you, through the bars of a Rhyme
Juliet, I'd do the stars with you any time

Juliet, when we made love, you used to cry
I said, "I love you like the stars above, I'll love you till I die"
There's a place for us, you know the movie song
When you gonna realize, it was just that the time was wrong, Juliet?

A lovestruck Romeo, he sings the streets of serenade
Laying everybody low with a love song that he made
Find a convenient streetlight, steps out of the shade
He says something like, "You and me, babe, how about it?"

Tuesday, December 9, 2008

ვიცინოთ ერთად :|


მედიის ფუნქციებში ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი როლი გართობას უჭირავს. მედია ვალდებულია არამარტო ახალი ამბები მიაწოდოს აუდიტორიას, არამედ მოამარაგოს იგი გასართობი გადაცემებით და მისცეს მას თავისუფალი დროის სასიამოვნოდ გატარების საშუალება. გადავხედოთ ქართულ წამყვან ტელევიზიებს და იმ პროგრამებს, რომლებიც ჩვენს კარგ განწყობაზე ზრუნავენ.
ყველას გვახსოვს რამდენიმე წლის წინ ”შაბათის შოუს” ბუმი. თითქმის მთელი თბილისი შაბათ საღამოს ახალ-ახალ სკეტჩებს ელოდა და კვირის დანარჩენ დღეებში შოუს გმირების ციტირებასა და იმიტაციას ახდენდა. მაგრამ ეს იყო რამდენიმე წლის წინ. ნელნელა პერსონაჟებიც და იუმორიც იმდენად მოძველდა და გამაღიზიანებელი გახდა, რომ გადაცემის რეიტინგმა საგრძნობლად დაიწყო კლება. შოუს ორგანიზატორებმა ”გამოსავალი იპოვეს” და ახალი გადაცემა შექმნეს: ”კომედი შოუ”. რუსთავი 2--ს ოფიციალურ საიტზე ამ გადაცემის აღწერა შემდეგნაირად გამოიყურება: ”უნიკალური იუმორისტული სკეტჩები, სიცილის დღესასწაული რუსთავი 2-ზე”. ვისაც ერთხელ მაინც აქვს ნანახი ეს შოუ, შეუძლებელია ამ სიტყვებზე მართლაც რომ არ გაეცინოს. ხუმრობების იგივე სტილი და ადამიანები, ვისაც თავი ”შაბათის შოუს” პერსონაჟების გავლენისგან ჯერც ვერ დაუღწევიათ. შესაკრებთა გადანაცვლებით ჯამი არ იცვლება კიარადა სახელის შეცვლა რას შველის გადაცემას თუკი შიგთავსი იგივეა :))
რეიტინგის აღდგენა ”კომედი შოუთი” ვერ მოხერხდა და ახლა ”კლაბ შოუ” მოგვაშველეს :|. არასდროს მომწონდა რუსული ”комеди клаб”, მაგრამ ჩვენი ქართული ალტერნატივის ხილვის შემდეგ დავაფასე. ისევ იგივე სახეები და იუმორი, სადამდე შეიძლება?! სრულყოფილებისთვის ნიკა ლომიძის ისტერიული წამყვანობაღა იყო საჭირო და ესეც სახეზეა! აღარაფერს ვამბობ მოუქნელი გოგოების ცეკვაზე :| ამ გადაცემაში მაინც არის რაღაც სიახლე-თავისუფალი ხუმრობები სექსზე. მაგრამ ამ ხუმრობებს უფრო უკომპლექსობის მტკიცების საცოდავი იერი დაკრავს და დიდად არაფერი აქვს საერთო იუმორთან.
საკმაოდ აქტუალურია სერიალების თემაც. ტელეკომპანია ”მზის” სერიალმა ”ბიჭები და გოგოები” რუსთავი 2-მდე საკმაოდ ბევრი ტრანსფორმაცია განიცადა: ჯერ ”ჩიფსების თაობად” იწოდა, ახლა კი ”ჩვენს ოფისად”. აღსანიშნავია, რომ იუმორის დონით ეს სერიალი ბევრად ჯობია ზემოთ დასახელებულ შოუებს, თუმცა მოძველების ტენდენცია აქაც შეინიშნება.
რუსთავი 2-ის გასართობი პროგრამების ძლიერ კონკურენტად იქცა ტელეკომპანია ”იმედის” სერიალი ”შუა ქალაქში”. დღესდღეობით ამ გადაცემის ისეთივე ბუმია ატეხილი, როგორიც იყო ”შაბათის შოუზე” წლების წინ. იუმორი განსხვავებული სტილისაა-უფრო თბილისურია, ახლობლური და ალბათ ამიტომ სარგებლობს ასეთი დიდი პოპულარობით. თამამად შეიძლება ჳტქვას, რომ საქართველოს მოსახლეობის უმეტესობა შაბათ-კვირას ”შუა ქალაქს” უყურებს და აზრადაც არ მოსდის ამ დროს სხვა არხზე გადართვა. სასურველია, თუ ტელეკომპანია ”იმედი” არ გაიმეორებს კოლეგების შეცდომებს და არ ”შეახმობს” ამ სერიალს ტელეეკრანს :|
რა არის ქართული გასართობი შოუების პრობლემა? დაუსრულებლობა და ერთფეროვნება :| ჯობია საყვარელი გმირები გენატრებოდნენ, ვიდრე ყელში გყავდნენ ამოსული და მათი დანახვისას პულტს ეძებდე:| მარტივი ფილოსოფიაა, მაგრამ ალბათ პროდიუსერების იმედი რეიტინგის აღდგენისა უფრო ძლიერია.

Friday, December 5, 2008

”კაი გამარჯობა შენი”, ანუ ძირს რუსული თარგმანი!!!


სექტემბრის დასაწყისიდან კინოთეატრებს ”ამირანი” და ”რუსთაველი” დიდი, ფერადი აფიშა ამშვენებს: ”ყველა ფილმი ქართულ და ინგლისურ ენებზე”. ჩნდება კითხვა-სად გაქრა რუსული გახმოვანების ფილმები, რომლებსაც აგრერიგად მიგვაჩვიეს ბავშვობიდან? თუკი მოვლენათა ჯაჭვს მივყვებით, აგვისტოში განვითარებულ საომარ მოქმედებებამდე მივალთ. კინოთეატრების ეს ნაბიჯი ყველა ქართველმა (და, ალბათ, არაქართველმაც) რუსული აგრესიის მიმართ გამოთქმულ პროტესტად მიიღო. ამ საქციელის პოლიტიკურ ნაბიჯად აღქმა ნათლად გვაჩვენებს სიტუაციის სულელურ კომიკურობას: თუკი რუსული საყოფაცხოვრებო პროდუქცია მაინც შემოდის ქართულ ბაზარზე და დილაობით რუსულ ”ჰერკულესს” ვიხარშავთ, რატომ ვრცელდება ეს აკრძალვა მაინცდამაინც კულტურაზე? ომი ყოველთვის რამდენიმე ამბიციური პოლიტიკოსის მიზნების და პრეტენზიების გამო იწყება და არ შეიძლება მან ერთა შორის კულტურულ ურთიერთობაზე მოახდინოს გავლენა.
ამ საკითხთან დაკავშირებით გაზეთისთვის ინტერვიუ ჩავწერე კინოთეატრ ”რუსთაველის” მარკეტინგის გენერალურ დირექტორთან. მან განაცხადა, რომ რუსულად გახმოვანებული ფილმების აკრძალვა იყო მხოლოდ მორიგი მარკეტინგული სვლა, მაყურებლისგან წამოსული მოთხოვნა და არანაირ პოლიტიკურ ზეწოლას ადგილი არ ჰქონია: ”თან ისმევა მარტივი კითხვა: რატომაც არა? ნებისმიერ განვითარებულ ქვეყანაში ფილმები გადის მშობლიურ ენაზე, რატომ უნდა იყოს ჩვენთან რუსულად?”
მართებული კითხვაა, მაგრამ ჯეიმს ბონდის მიერ წარმოთქმულ ”კაი გამარჯობა შენი”-სთან დიდი ხნის განმავლობაში მოგვიწევს შეგუება...

Tuesday, November 25, 2008

ბლაჰ :|


მზემ, სულ კარგად იყავითო, და რამდენიმეთვიანი შვებულება აიღო :| ნუ, რას ვერჩით, მთელი წელი პატიოსნად იმუშავა და დაისვენოს ცოტა, მაგრამ რა აიტანს ნაცრისფერ ზამთარს :|
ცხოვრება მეზარება:|
დილით გაღვიძება და ახალი დღის დაწყება მეზარება :|
ათ საათზე გათენება და ექვს საათზე დაღამება მეზარება :|
ზამთრის მუდმივი სურდო მეზარება :|
დამატებითი ჯემპრები და თბილი ტანსაცმელი მეზარება :|
გაყინული თითები და ცხვირი მეზარება :|
უფოთლო ხეები და მობუზული ბეღურები მეზარება :|
ჩაშავებულპალტოიანი თბილისელები მეზარება :|
უაზროდ გამთბარი ან, პირიქით, გაყინული აუდიტორიები მეზარება :|
ცხელ ჭიქაზე შემოჭდობილი ხელები და ყავის თბილი ანაორთქლიც მეზარება :|
ახალი წელი მეზარება :|
ამდენი მეზარებაც მეზარება!!!
მეზარება და მორჩა :(
ზამთრის განწყობას ტავტოლოგია უხდება და არავინ არ შემეკამათოს!!!
massive attack-dissolved girl
ესაა ჩემი უახლოესი 4 თვის ცხოვრების საუნდთრეკი :(

Friday, November 21, 2008

”მეოთხე ხელისუფლება” და მეექვსე კორპუსი


რა პროფესიის წარმომადგენლები განიცდიან დღეს ყველაზე მძაფრ კრიტიკას? რა თქმა უნდა, ჟურნალისტები!!! განურჩევლად ამ საკითხში განსწავლულობისა და ობიექტურობისა, პროფესიისა და ასაკისა თითქმის ყველა ქართველი ჟურნალისტების დაბალ დონეზე, ცუდ მეტყველებასა და პროფესიონალიზმის ნაკლებობაზე საუბრობს. იმის თქმა არ მინდა, რომ ქართული მედია ყვავის და ცილს ტყუილუბრალოდ წამებენ. სიტუაცია მართლაც სავალალოა :| მაგრამ ასეთივე და უარესი სიტუაციაა სხვა სფეროებშიც, თუმცა ჯოხი, ძირითადად, მასმედიის წარმომადგენლებზე ტყდება.
ნუთუ ნაკლები არაპროფესიონალი და ცუდი სპეციალისტებით არის გამოტენილი ბანკები? ნუთუ პედაგოგები და ლექტორები უმაღლესი დონისანი არიან? ნუთუ ქართველი არქიტექტორების შენობები რამდენიმე თვეში შემთხვევით ინგრევა და აქ მათი შეცდომები არაფერ შუაშია?
ისინი, უბრალოდ, უფრო ფარულად ეწევიან არაპროფესიონალიზმს:)) მედია კი პირდაპირ არის მოწოდებული იმისთვის, რათა ჩანდეს: ხედავდნენ და კითხულობდნენ. და ის არქიტექტორები, ლექტორები და ბანკის მოხელეები ივიწყებენ საკუთარ ნაკლს და ჟურნალისტების უვიცობაზე ლაპარაკში კარგავენ დროს.
საერთოდაც, სად არის სათავე ამ პრობლემისა? განვიხილოთ ყველასგან გაკრიტიკებული და განადგურებული ჟურნალისტები:))
ავიღოთ ”ქართული მედიის სამჭედლო”, ჩვენი მეექვსე კორპუსი. მიუხედავად იმისა, რომ ჟურნალისტიკის საფუძველს სიტყვისა და აზრის გამოხატვის თავისუფლება წარმოადგენს, ორივეს საკმაოდ ერჩიან მეექვსე კორპუსში, იმ ადგილას, სადაც ყველაზე მეტად უნდა იცავდნენ.ამიტომ ნუ დავასახელებთ კონკრეტულ სახელებსა და გვარებს, ისედაც ყველამ კარგად ვიცით, თუ ვინ რას წარმოადგენს:)) ლექტორები...მძიმე თემაა:)) ჟურნალისტიკაში ძლიერი ლექტორების მძაფრი დეფიციტია. არის რამდენიმე ადამიანი, ვიზეც მთელი მეექვსე კორპუსის სტუდენტობა ძალიან დიდი სიყვარულით საუბრობს. მათი დასახელებაც არ გვინდა, ჩვენ ხომ ესეც კარგად ვიცით:)). მაგრამ ეს ადამიანები რამდენიმე არიან, ლექტორების საერთო რიცხვი კი უფრო დიდია :|
წერა გინდა ისწავლო? პრაქტიკა გინდა მიიღო? მიეჭერი რედაქციებს და ეხვეწე, იქნებ როგორმე დავალება მოგცენ, რათა მიაჩვიო ხელი გაზეთის სტილს. აქედან არავინ არ გაგგზავნის პრაქტიკებზე; არავინ არ დაგტვირთავს საწერი დავალებებით; არავინ არ დაგაძალებს სწორად წარმოთქვა კონკრეტული ასო-ბგერები... თვითგანვითარება და თვითგანათლება!!! ჩნდება კითხვა-რატომ უნდა ვკარგო დრო უნივერსიტეტში სიარულზე? იმიტომ, რომ დიპლომი ავიღო? ისიც ფორმალურად, თორემ ბაკალავირიატის დასრულების მერე რამდენიმე წელი არ გაღირსებენ დიპლომს-ვბეჭდავთო...
ცალკე თემაა ინტელექტმოჭარბებული ხალხის მოსაზრებები-საერთოდაც, რა საჭიროა ჟურნალისტიკაზე სწავლა, ქართული გრამატიკის კარგი ცოდნა და უკვე ჟურნალისტი ხარ და ასე შემდეგ:)). არაა სასაცილო, სატირალია :| ერთ-ერთმა ეკონომისტმა, რომელიც გაზეთში მუშაობს, გამომიცხადა, რომ საერთოდაც უნდა გააუქმონ თქვენი ფაკულტეტი, არაა საჭიროო. ასეთ ადამიანებთან კამათს, საერტოდ, უნდა ვერიდოთ: იდიოტიზმში მათ უფრო დიდი გამოცდილება აქვთ და დაგვჩაგრავენ:)).
მისახედია ჟურნალისტიკის სფერო, ძალიან მისახედი. რეფორმები მეექვსე კორპუსიდან უნდა დაიწყოს. არავინ არ გზრდის კარგ ჟურნალსიტად და მერე პრეტენზიები უხვად აქვთ, მთელი ოთხი წელი სხვის კრიტიკას გაჩვევენ და საკუთარ ნაკლზე ყურადღების გამახვილებას არ გაძალებენ. ოჰ,ისევ ეს თვითგანათლება :|:|.
აღარაფერს დავწერ სწავლის სისტემაზე-ცხრილებზე, კრედიტებზე, საგნებზე, ჯგუფებზე...უნივერსიტეტის თითოეულმა სტუდენტმა იცის, რეალურად რა დგას ამ სიტყვების მიღმა და არა ის, რაც გონიათ სხვა, მოწესრიგებული სასწავლებლების სტუდენტებს.
ბნელა ჩვენთან, ძალიან ბნელა :(:(